30 AĞUSTOS ZAFER BAYRAMI TÜM DÜNYAYA KUTLU OLSUN!

30 AĞUSTOS ZAFER BAYRAMI TÜM DÜNYAYA KUTLU OLSUN! 

Attila İlhan,bir şiirinde  diyor ki: ‘’ Gecenin arkasında bir yerde,

Ufaldıkça gaz lambaları,

Nehrin omuzlarına yaslanıp 

yaşlı ve dindar,

 Yalnızlıktan soğumuş dağlar,

Kalpaklı bir süvari dolaşırmış

gizlilerde,

       Köylüler böyle diyorlar   

yatsıları..

Kemal Paşa'dır diyorlar...’’

O kalpaklı süvari, 26 Ağustos sabahı sabah 05:00 sularında, Kocatepe’de kırbacını şaklattı ve keskin gözleriyle ufka doğru baktı. Zafere ulaşma süresi 15 gün diye planlanmıştı. Yunan ordusu ise, savunma mevzilerinin dört aydan fazla dayanabileceğini düşünüyordu. Fakat, o sarışın kurt, o kadar kararlıydı ve milletine o kadar güveniyordu ki, müthiş bir azim ve kararlılıkla topların gürlemesi için emrini verdi. Türk ordusu çok uzun zamandır taarruz etmemişti. Bu millet makus talihini yenmek için düşmana karşı kazma kürekle bile direnmişti. Şimdi başlarında kararlı bir lider de vardı. Bu liderin önderliğinde, kimse günlük dertlerini hatırlamıyordu bile. Vatanın her karış toprağı üzerindeki tüm insanlar, birbirine o derece bağlıydı ki, düşmanın bu bağı koparabilmesine imkan yoktu. Bu zor şartlar altında, zafere inanan ve medeni bir yapıya kavuşmak isteyen Türk milleti, gözünü bir dakika bile kırpmadan bir yandan ölüme bir yandan da hürriyete koştu. Çünkü; hürriyeti o kadar çok özlemişlerdi ki, tarih boyunca atalarının da her zaman hürriyete düşkünlüklerini bildikleri için, Mehmet Akif’in de dediği gibi, gömülemeyeceklerini çünkü tarihe sığamayacaklarını biliyorlardı. Yıllardır, analar bu kuzuları kınaladığı için evlerde kına, gönüllerde neşe mi kalmıştı? Bu millet bu zor şartlar altında tüm tarihe haykırdı: ‘’ Ya İstiklal ya ölüm!’’

Öncelikle, 30 Ağustos Zafer Bayramı, tüm dünyaya kutlu olsun. Bu bir dünya bayramıdır, çünkü sebepleri ve sonuçları itibariyle, dünyanın gidişatına tesir edecek niteliktedir. Aziz vatanımız uğruna can veren ve hala can vermekte olan tüm şehitlerimiz için ve yıllarca gaza uğruna can veren, bize bu toprakları miras bırakan tüm atalarımız için 30 Ağustos Zafer Bayramı’mız ülkemize ve milletimize kutlu olsun! Küllerinden doğmak ifadesi Kurtuluş Savaşı’mız için oldukça sık kullanılmakta olan bir ifadedir. Fakat, bu millet hiçbir zaman kül olmamıştı. Çünkü; tarihte de Türk milletinin esaret altında yaşadığı görülmemiştir. Zaten, Mustafa Kemal Paşa, 19 Mayıs’ta Samsun’a çıktığında bu savaş kazanılmıştı; çünkü Mustafa Kemal Paşa, milletine güveniyordu ve gelecekten de oldukça emindi. Kararlılık ve güven ile başlayan bu haklı mücadele, galibiyeti hak ediyordu ve milletimiz de tarihin karanlık sayfalarına gömülecek derecede vasıfsız bir millet değildi. 26 Ağustos sabahı top seslerinin eşliğinde yükselen haykırışla beraber milletimiz bunu tüm dünyaya göstermiş oldu. Peki, Mustafa Kemal Atatürk’ün dediği gibi esas zaferimiz bu muydu yoksa zafere ulaşmak için yoğun çalışmalar daha yeni mi başlıyordu?

Kurtuluş Savaşı’na başlanmasının karar verilme aşaması, bu kararın ilk kim tarafından verildiği ve savaş sırasında elde edilen ekonomik kaynakların nereden geldiği konusu hala tartışılıyor. Öncelikle, Kurtuluş Savaşı’nda yer alan tüm komutanların da anlattığı gibi, bu savaşı ancak Mustafa Kemal Paşa idare edebilirdi ve milleti birleştirecek ve ülkeye yeni bir yol tesis edebilecek tek lider Mustafa Kemal Paşa idi. Bunda kuşku yoktur; çünkü savaş sırasında hiçbir zaman komutanlar arasında liderlik kavgası yapılmamıştır. Meclis, içerisinde yer alan hararetli tartışmalar ve yetki kavgası ayrıdır, onu ayrı bir yere koymak lazım. Fakat, bu savaşın lideri, daha savaş başlamadan önce belliydi. Gençliğinden beri Enver Paşa ile sıkı bir mücadele içerisinde olan Mustafa Kemal Paşa, her zaman kendini gösterebilmek için bir görev beklemiştir. Çanakkale Savaşı’ndan biraz önce Sofya ateşe militeri olan Mustafa Kemal Paşa, aradığı görevi Çanakkale Savaşı’nda elde edecek ve burada gösterdiği üstün başarılar ile halkın gönlünde önemli bir yer elde edecektir. Daha sonra Doğu cephesinde uyguladığı yeni askeri metotlar ile, bir takım doğu illerinin kurtarılmasına öncülük edecek olan Mustafa Kemal Paşa, Suriye Cephesi’nde adeta bir sokak savaşının ortasına düşecek ve anılarında oradan kurtulabildiği için şükredecektir. Adeta bir Arap çete savaşlarının içinde bulunan Mustafa Kemal Paşa, Halep’in kuzeyinde çizdiği hat ile düşmanı durdurmayı başaracaktır. Tüm bu başarılar sonucunda ‘’paşa’’ unvanını elde eden ve kazandığı savaşların hikayeleri Anadolu’nun dört bir köşesinde dilden dile dolaşan Mustafa Kemal Paşa’dan başkası Kurtuluş Savaşı’nın lideri olamazdı. Bunu, ilerleyen zamanlarda Kazım Karabekir de anılarında yazacaktır. Nitekim, İstanbul’da altı ay boyunca düşünülen vatanın kurtuluş çareleri hakkında yapılan toplantılardan sonra, kurtuluşun Anadolu’da olduğunu söyleyen Kazım Karabekir Paşa, Mustafa Kemal Paşa’yı bu hususta cesaretlendirmiştir.

Milleti uyandırmak en önemli adımdı. Bunu da, Mustafa Kemal Paşa’dan başkasının yapması düşünülemezdi. Zaten, o dönemin aydın subaylarının hepsi Fransız İhtilali’nin etkisiyle milliyetçi bir şekilde yetişmişler ve hepsi de Tevfik Fikret’in, Namık Kemal’in milli şiirlerini ezberlemişlerdi. Ayrıca, o dönemin aydın subayları, bu yüce milletin tekrar eski günlerine dönebilmesi için her şeyi düşünmekten geri kalmıyordu. Bu düşünülen planlar, düşmanı defettikten sonra uygulamaya geçecekti. Ayrıca, 15 Mayıs 1919’da İzmir’e Rumların yoğun sevgisi ile mutlu mesut giren Yunanistan Kralı 1. Konstantin, son Doğu Roma İmparatoru adaşı 11. Konstantin Palaiologos ile aynı kadere sahip olduğunu bilmeden bir medeniyetin timsali olan bayrağımızı da çiğnemekten çekinmeyecektir. Yunanlıların işgali ile beraber gösterilen tüm zulümü, can havliyle Türk ordusunun zafer yürüyüşünden kaçan Yunan ordusu, yine göstermekten çekinmeyecektir. 9 Eylül 1922’de kentin kurtuluşundan sonra, tepkili olan halk, Mustafa Kemal Paşa’dan da Kral 1.Konstantin’in aciz davranışını bekleyecek, fakat Mustafa Kemal Paşa, üstün insani vasıflarını sergileyerek bu davranış biçimini reddedecektir. Bence, Mustafa Kemal Paşa’nın halkın gözünden ‘’Atatürk’’ olduğu gün, o gündür. O sadece savaşlar kazanan ve milletine yeni ufuklar açan bir lider değil, aynı zamanda bir ağacın dalına dahi kıyamayan ve bunun uğruna evini raylar ile kenara taşıttıran bir liderdir. Avrupa’nın çoğu ülkesinde ünlü diktatörler iş başındayken, böyle bir liderin ülkenin başında olması bir şanstı.

Milletin uyanış aşaması için çeşitli kongreler düzenlendikten ve bildiriler yayınlandıktan sonra, uygulama aşamasında Mustafa Kemal Paşa’nın siyasi dehası ön planda olacaktır. Zira, dönemin yapısını ve ülkeler arası siyaset anlayışını çok iyi bilen Mustafa Kemal Paşa, emperyalist ülkelerin galibiyetini istemeyen Sovyet Rusya ile yakınlaşacak ve bu sayede çok miktarda para yardımı görecektir. Savaşın denk sürmesi için, cephaneye, topa, uçağa ihtiyacı olan ordunun düşmanla dişe diş mücadele edebilmesi için, bu tip hamleler şarttı. Dolayısıyla, bağımsızlık mücadelesine başlarken bu milletin kullanacak beş kuruşu yoktu. Savaş sırasında, ailesinin ihtiyaçlarını giderebilmek uğruna Mustafa Kemal Paşa’nın evindeki halıları sattırdığı biliniyor.

Planlı yürütülen bu haklı mücadele sonucunda 30 Ağustos 1922’de ülke bağımsızlığına kavuşmuştur. Yapılan çeşitli barış antlaşmaları sonucunda da ülke esas mücadelesi olan cehaletle savaş için yoğun bir çaba harcayacaktır. 

Truva’ya silah zoruyla değil, sinsi planlar sonucu giren Mykenai’lerin ve Bizans’ın topraklarına sahip olmak isteyen ve ‘’Megali İdea’’ iddiasında olan kukla Yunanlıların tüm hayalleri suya düşecektir. Bundan sonra ülkede gerçekleşecek olan yoğun krizler sonrası belini bir daha doğrultamayacak olan Yunanistan, savaş sonrası Venizelos liderliğinde Türkiye ile dostane bir ilişki gütmek isteyecektir. Uzun yıllar önce Truva medeniyetine son veren Mykenai’ler şunu unutmuşlardı: ‘’Truvalılar ölümsüzdür’’ Ülkemizde her zaman üzücü bir hikaye olarak anılan ve çoğu kişi tarafından bilinen bu savaş, intikamını bir süre sonra alacaktı. Fatih’in İstanbul’u fethi ile açılan yoldan sonra ülkeye geniş ufuklar vadeden bir yol sağlayan Mustafa Kemal Atatürk ve aziz şehitlerimize minnet borcumuz büyüktür. Bu borcu ödemek için de çalışmak zorundayız. Zannedersem, gözünü kırpmadan şehit düşenlerin en büyük arzusu, gelecek kuşakların birbirlerine sıkı sıkıya bağlı olmaları ve bu millete sahip çıkıp bu köklü tarihi unutmamaları olurdu. Zira, bu topraklar üzerinden geçen her halk, kendinden bir parça bırakmıştır. Bugün, bu medeniyetin ulaştığı en son hale tümden sahip çıkmamız gerekmektedir. Bu toprakların üzerinden gelmiş geçmiş tüm halkların uğruna yapılan bu haklı bağımsızlık mücadelesi tüm dünyaya kutlu olsun!

Murat Ay-PaüTf Öğrencisi